ای پسر،گر که تورا هست به سر هوش،بکن پند مرا گوش ومکن هیچ فراموش که امروز سه کار است و سه راه استکه هر کس که شود خام ودر آن راه نهد گام به جان تو سرانجام،به جز لعنت و دشنام نصیبش نشود.اول ان این که اگر نوکرو کلفتزتو خواهندوتوزین گونه زن ومرد کسی در نظرت هست نشانی مده ودست به دلالی بی پول مزن،چون کهدگر هرچه که نوکر بکنددزدی و کلفت شکند کاسه وخانم عصبانی بشود،بانگ برآرد که"الهی تنه اش زیر سه من گل برود آن که بیاود برای من بدبخت چنین نوکربد یا که چنین کلفت بی جربزه ی بی هنری را."          ثانیا گر که رسیدی به یکی مرد عزب،کو همه شب در پی عیش است و طرب.مصلحت آن است  که پندش بدهی تا کند از لهو و لعب دوری و زن گیردوتشکیل دهد عائله ای را ،لیک مگوپیش وی از خوبی رفتار فلان دختر و کردار فلان زن سخن و سعی مکن تا که دو تن را برسانی به هم و واسطه ی وصلت آن ها شوی.جهد مکن تا به جوان عزبی زن بدهی یا که زنی را بدهی شوهر از ان رو که پس از چند صباحی چو درافتند به جان هم و با هم به سر مسئله ای جنگ نمایند،پی لعن گشایند دهان خودوگوییندکه:«ای لعنت حق باد برآن کس که میانجی شد وآوردبرای من بدبخت چنین همسر بدگوهر بی پا وسری را.!»

     ثالثا گر یکی از جمله خویشان ورفیقان وعزیزان توبیمارشد ناخوش وازپای درافتاد وتو رفتی به عیادت، چورسی برسراو،یاکه دم بستراو، باش مواظب که برایش نشوی دکتروبیهوده طبابت نکنی.چون که اگراوزدوائی که توگفتی سرشب نوشد وتاصبح بمیرد همه گویند که:«تقصیرفلانی است که بااین که ندارد خبرازفن پزشکی، سرشب آمد وکشکی زمدارای مرض حرف زد ودادفضولانه به بیمار دوائی وبه داروی زیان آور خودکشت چنین آدم والاگهری را!»