ای شیرین من،ای شیرین تراز م جا ن

ای سرمای عطش زمستان،مگرنمی بینی که تنها گرما بخش وجودم از کنارم گریخته ومرا به تنها گذاشته      

ای بهترین وتنها ترین مونس شبهای تارودراز چله سرد زمستانم.

 ای سرمای عطش زمستان،مگرنمی بینی که تنهاگرما بخش وجودم از کنارگرمم گریخته ومرا به عمق تاریک شب سردوطولا نی زمان سپرده!

مگر نمی بینی که لباس عشق وعاشقی مندرسم  را از تنم دریده،وگوی آتش  ودردم تپش در قلبم انداخته واشک چشمانم یخ زده...

   ای عشق سر کش ومست ودیوانه تر از من،کاری کن شیرینم ، عسلم نزدمن آیدوبخواب عمیقی رویم ودرکناروآغوش هم بمریم وجاودانه شویم ...!.