.jpg)
همانگونه مومیایی توتان خامون فرعون
که شنیده اید"مومیایی" درمصر قدیم متداول بود. مومیایی به جسدمرده ای می گویند که به شیوه ای خاص از آن طوری نگهداری بشود که هرگز نپوسد. واژهُ«مومیایی» از زبان عربی آمده است ومعنایش« جسدی است که به وسیلهُ موم یا قیر نگهداری شده است»
ولی چرا مصریان اجساد مردگان را مومیایی میکردند؟
علت آن بود که به اعتقاد آنان روح پس ازمرگ مانند پرنده ای که صورت آدمی دارد، روزها به پرواز درمی آید.سپس شبانگاه ازترس شیاطین دست ازپرواز کشیده ،به قبر خود باز میگردد.حال برای آنکه روح قبر خود راگم نکند باید بدن اورا سالم نگه داشت. از اینرو مصریان طریقه ای برای جلوگیری ازپوسیدن بدن یافتند که همان مومیایی کردن مردگان بود.
درزمانی دورتر از3000 سال پیش ازهجرت درمصر اجساد مردگان رادرمیان ریگهای داغ بیابان نگهداری می کردند. سپس قبرهایی ازسنگ تراشیدند وبدن افراد مهم « فرعونهای ستمگر وبه تبعیت آنها سفاکان» رادرآنها می نهادند.
اهرام نیز درمصر تقریبا به همین منظور ساخته شدند.ولی نه اهرام ونه قبرهای سنگی هرگز به خشکی ریگهای بیابان نبودند تا بتوانندبخوبی اجساد راحفظ کنند.ازاین رو کوشش به عمل آمد ومصریان راهی به صنعت «مومیایی» گشودند.
برای مومیایی کردن، نخست مغز، شش ها ودستگاه گوارش را ازبدن مرده بیرون می آوردند.آنها را درچها کوزهُ معروف به «کانوپی» نهاده، بیرون ازجسدمرده دفن میکردند(این کوزه ها منسوب به شهر کانوپوس یکی ازشهرهای مصر بودند.)
درمرحله دوم، جسد مرده رابا نمک به حالتی شبیه به ماهی دودی درمی آوردند.آنگاه این جسد رادرمعرض گرما وباد بیابان، قرار میدادند تا خوب خشک شود ودیگر هیچ رطوبتی درآن باقی نماند. سپس آنرا خوب می شستند وبا صمغ کاج، مومیائیش می کردند.آنکاه چون همهُ این کارها تمام میشد، جسد رادرمیان صدها متر پارچه کتانی، خوب می پیچیدند.جسد افراد مهم وثروتمند ومستبد رادرمیان جعبه های متعددی یکی در میان دیگری می نهادند.وسپسبه نقاشی وتزیین روی جعبه ها می پرداختند وطرح ورنگهای بسیارگوناگونی برروی آنها می انداختند.
دیوارهای مقبره نیز دارای نوشته ها وعکسهایی بود که همه شرح داستان زندگی آن مرده بود.آنگاه چیزهایی که برای اودرزندگی خوشی وراحتی فراهم آورده بودند، همه رادرکنارقبرش قرار میدادند. با این کارها بود که مصریان می پنداشتند مرده برای زندگی پس ازمرگ، کاملا آماده ومجهز گردیده است.محمد رضا پهلوی شاه ایران هم بدین طریق مومیایی گردید.
همانگونه که شنیده اید"مومیایی" درمصر قدیم متداول بود. مومیایی به جسدمرده ای می گویند که به شیوه ای خاص از آن طوری نگهداری بشود که هرگز نپوسد. واژهُ«مومیایی» از زبان عربی آمده است ومعنایش« جسدی است که به وسیلهُ موم یا قیر نگهداری شده است»
ولی چرا مصریان اجساد مردگان را مومیایی میکردند؟
علت آن بود که به اعتقاد آنان روح پس ازمرگ مانند پرنده ای که صورت آدمی دارد، روزها به پرواز درمی آید.سپس شبانگاه ازترس شیاطین دست ازپرواز کشیده ،به قبر خود باز میگردد.حال برای آنکه روح قبر خود راگم نکند باید بدن اورا سالم نگه داشت. از اینرو مصریان طریقه ای برای جلوگیری ازپوسیدن بدن یافتند که همان مومیایی کردن مردگان بود.
درزمانی دورتر از3000 سال پیش ازهجرت درمصر اجساد مردگان رادرمیان ریگهای داغ بیابان نگهداری می کردند. سپس قبرهایی ازسنگ تراشیدند وبدن افراد مهم « فرعونهای ستمگر وبه تبعیت آنها سفاکان» رادرآنها می نهادند.
اهرام نیز درمصر تقریبا به همین منظور ساخته شدند.ولی نه اهرام ونه قبرهای سنگی هرگز به خشکی ریگهای بیابان نبودند تا بتوانندبخوبی اجساد راحفظ کنند.ازاین رو کوشش به عمل آمد ومصریان راهی به صنعت «مومیایی» گشودند.
برای مومیایی کردن، نخست مغز، شش ها ودستگاه گوارش را ازبدن مرده بیرون می آوردند.آنها را درچها کوزهُ معروف به «کانوپی» نهاده، بیرون ازجسدمرده دفن میکردند(این کوزه ها منسوب به شهر کانوپوس یکی ازشهرهای مصر بودند.)
درمرحله دوم، جسد مرده رابا نمک به حالتی شبیه به ماهی دودی درمی آوردند.آنگاه این جسد رادرمعرض گرما وباد بیابان، قرار میدادند تا خوب خشک شود ودیگر هیچ رطوبتی درآن باقی نماند. سپس آنرا خوب می شستند وبا صمغ کاج، مومیائیش می کردند.آنکاه چون همهُ این کارها تمام میشد، جسد رادرمیان صدها متر پارچه کتانی، خوب می پیچیدند.جسد افراد مهم وثروتمند ومستبد رادرمیان جعبه های متعددی یکی در میان دیگری می نهادند.وسپسبه نقاشی وتزیین روی جعبه ها می پرداختند وطرح ورنگهای بسیارگوناگونی برروی آنها می انداختند.
دیوارهای مقبره نیز دارای نوشته ها وعکسهایی بود که همه شرح داستان زندگی آن مرده بود.آنگاه چیزهایی که برای اودرزندگی خوشی وراحتی فراهم آورده بودند، همه رادرکنارقبرش قرار میدادند. با این کارها بود که مصریان می پنداشتند مرده برای زندگی پس ازمرگ، کاملا آماده ومجهز گردیده است.محمد رضا پهلوی شاه ایران هم بدین طریق مومیایی گردید.
کلمات کلیدی:
