آورده اند که عیسی (ع) درصحرایی می گردید، بارن عظیمی فروریخت. درخانه سیه گوش درکنج غاری پناه گرفت ،لحظه ای تا بارن منقطع گردد. وحی آمد که ازخانه سه گوش (شغال) بیرون رو که بچّگان او به سبب تو نمی آسایند. ندا کرد که یاربّ لابن آوای ولیس لابن مریم ماویُ،گفت:فرزن سیه گوش را پناه است وجای است وفرزند مریم رانه پناه است ونه جای ونه خانه ونه مقام. خداوندگار فرمود:اگر فرزند سیه گوش را راخانه است،امّاچنین معشوقی اورا ازخانه نمی راند ، تورا چنین راننده ای است .اگر توراخانه نباشدچه باک! که لطف چنین راننده ای ولطف چنین خلعت که تومخصوص شدی که تو را می راند.